Poniżej najważniejsze zasady, których należy przestrzegać, jeśli zdecydujemy się, aby noworodek lub niemowlę przebywało w tym samym mieszkaniu lub domu ze zwierzętami.
Pierwsze dni po przybyciu dziecka do domu są bardzo ważne. Postaraj się nie zmieniać rozkładu dnia Twojego pupila, gdy w domu pojawi się niemowlę. Zachowaj pory karmienia i spacerów zwierzęcia. Nie zapominaj także o zabawie i przyjaznych gestach, jak głaskanie. Zniwelujesz poczucie, że nowy członek rodziny jest konkurencją dla psa lub kota. Oswój zwierzę z obecnością dziecka w domu. Daj mu do powąchania np. ubrania dziecka. Pamiętaj, że dla zwierzęcia nowa osoba w domu to także pewien stres.
W pierwszym roku życia nie pozostawiajmy dzieci sam na sam ze zwierzęciem, choćby było niesamowicie łagodne. Warto zachować ten środek ostrożności, pomimo, że psy i koty doskonale czują, że małe dziecko jest istotą bezbronną i wymaga troski oraz cierpliwości.
Na pewno możesz się obawiać, czy twoje dziecko nie jest uczulone sierść kota lub psa. Jeśli się okaże, że twoje dziecko ma alergię na sierść psa, rozwiązaniem kompromisowym może być w przypadku psa chirurgiczne usunięcie zatok okołoodbytniczych. Ich wydzielina, przylepiona do sierści, jest najsilniejszym alergenem. Zanim dojdzie do zabiegu, możesz po konsultacji z weterynarzem opróżniać gruczoły samodzielnie.
W przypadku kota regularnie głaszcz zwierzę mokrą rękawicą, by pozbawić je martwego podszerstka. Zminimalizujesz ilość sierści w mieszkaniu. To właśnie ona jest nośnikiem alergenu. Alergia wywoływana jest przez białka zawarte głównie w kociej ślinie, łoju oraz moczu. Najbardziej uczula białko Fel D1 i to ono jest w zdecydowanej większości przyczyną alergii. Produkowane w kociej ślinie trafia do dróg oddechowych człowieka, poprzez kontakt z sierścią. Jest ona wszechobecna w mieszkaniu, gdy kot linieje lub liże swoje futro. Mniej uciążliwy dla alergika będzie zatem kot rasy, która charakteryzuje się mniejszą ilością podszerstka. Zabieg kastracji lub sterylizacji kota także zmniejsza ryzyko wystąpienia reakcji uczuleniowych u dzieci mających kontakt ze zwierzęciem.
Gdy dziecko zaczyna poruszać się samodzielnie i ma kontakt z podłogą, należy odrobaczyć psa lub kota częściej niż raz w roku w gabinecie weterynaryjnym. Po spacerze czyśćmy także łapy zwierzęcia, ponieważ mogą się na nich znajdować jajeczka glist. Trzymaj też zabawki dziecka w miejscu niedostępnym dla zwierząt, a zabawki zwierząt poza zasięgiem dziecka.
Choć koty są odpowiedzialne w dużej mierze za rozsiewanie zarazków toksoplazmozy, zakażenie się tym pierwotniakiem bezpośrednio od zwierzęcia jest bardzo mało prawdopodobne. Regularne czyszczenie kuwety, mycie owoców i warzyw w domu, a przede wszystkim rąk minimalizuje ryzyko zakażenia, którego najczęstszą przyczyną jest spożywanie surowego lub niedosmażonego mięsa oraz picie wody skażonej zarazkami.
Nie brońmy dziecku bliskiego kontaktu z psem lub kotem. W domu, w którym dbamy o higienę, a zwierzęta są częstym gościem gabinetu weterynaryjnego, nie wyniknie nic złego z faktu, że pies lub kot śpi obok dziecka lub je liże.
Korzyści płynące z obecności zwierząt w domu, w którym jest małe dziecko, znacznie przewyższają potencjalne niebezpieczeństwa. Podstawową zasadą jest przestrzeganie zasad higieny oraz troska o zwierzęta, w tym regularne wizyty u weterynarza. Szczepienia i odrobaczanie, czyszczenie legowisk i kuwet – to proste działania, dzięki którym będziemy się mogli napawać radością płynącą z przebywania ludzi i zwierząt pod jednym dachem.
Jeśli masz jakiekolwiek obawy związane z kontaktami dziecka ze zwierzętami, porozmawiaj z ekspertem z iKid.
