Prawidłowe odkładanie malucha do łóżka oraz podnoszenie go jest równie ważne jak trzymanie. Stosowanie dobrych praktyk przy tych czynnościach pomaga właściwie kształtować kręgosłup dziecka i dbać o równomierne wzmacnianie mięśni obu stron jego ciała.
1. Ruchy powinny być zdecydowane, lecz delikatne. Starajmy się robić to bez stresowania się – dzieci łatwo wyczuwają emocje rodziców.
2. Przy podnoszeniu noworodka nie chwytajmy dziecka pod pachy, a już na pewno nie ciągnijmy go za rączki. W ten sposób nie asekurujemy główki malucha. Do 3. miesiąca życia noworodek nie potrafi jeszcze samodzielnie utrzymać jej pionowo. Jeśli chwycisz dziecko bez asekuracji główki, będzie się ona w niekontrolowany sposób kołysać przy podnoszeniu ciała malucha w górę
3. Podnoszenie dziecka wymaga asekuracji jego kręgosłupa na całej linii. Nóżki nie powinny zwisać. Dziecko można podnosić na tzw. żabkę – czyli w pozycji, w której ma podgięte nóżki, a kolana rozstawione na zewnątrz.
4. Podnosząc noworodka obróćmy go na bok, na swoje przedramię. Jedna ręka powinna przytrzymywać plecy dziecka, a druga podtrzymywać jego główkę.
5. Pochylmy się na dzieckiem tak bardzo, jak jest to tylko dla nas możliwe - poczuje się bardziej bezpiecznie przy podnoszeniu do góry i będzie lepiej „współpracować” – czyli unikniemy wystraszenia malucha, wyrywania się i krzyku.
6. Odkładając dziecko do łóżeczka, zacznijmy od jego nóżek, a główka powinna na materacu znaleźć się jako ostatnia. Tu podobnie jak przy podnoszeniu warto także pochylić się nad łóżkiem – tym razem w celu utrzymania z dzieckiem jak najdłużej bliskiego kontaktu przy odkładaniu go, aby potem powoli się odchylić. To może być pomocne szczególnie przy odkładaniu usypiającego dziecka, które przy gwałtownym oddaleniu od rodzica mogłoby się wybudzić.
1. Nie nośmy w pozycji pionowej dzieci, które nie potrafią jeszcze siedzieć. Dla noworodków najbardziej naturalną i korzystną jest pozycja leżąca, ewentualnie półleżąca.
2. Nie pionizujmy dziecka zbyt szybko – obciąża to to niedojrzały kręgosłup niemowlaka. Zalecaną metodą jest noszenie dzieci do trzeciego miesiąca życia „na fasolkę”. Nosimy maluszka na przedramieniu. Zabezpiecza to kręgosłup dziecka na całej długości oraz podtrzymuje stawy biodrowe, umożliwiając zgięcie nóżek na tzw. żabkę. Fasolka sprawdzi się także znakomicie, gdy dziecko cierpi na kolki jelitowe.
3. Uważajmy, aby kręgosłup dziecka nie był mocno wygięty do tyłu.
4. Nosząc dziecko starajmy się zbyt mocno nie krępować jego ruchów.
5. Podczas noszenie asekurujmy całą główkę, którą powinna spoczywać na zgięciu łokcia.
6. Unikajmy noszenia dziecka cały czas po tej samej stronie i w identycznej pozycji. Może to powodować nierównomierny rozwój mięśni malucha, który napina je wciąż po jednej stronie, dostosowując się do pozycji. Można to porównać do sytuacji, w której dorosły ćwiczyłby na siłowni tylko jedną rękę.
Noszenie dziecka to znakomity sposób na budowanie wzajemnych więzi. Noworodek lub niemowlak trzymany na rękach czuje się bezpiecznie i jest zrelaksowany, co ułatwia choćby zasypianie. Chodzenie z dzieckiem na rękach pozwala też maluchowi poznawać najbliższe otoczenie w towarzystwie rodzica. Choć bliskość z dzieckiem jest ważna, pamiętajmy, aby wraz z jego rozwojem, dawać mu coraz więcej swobody ruchowej i poznawczej. Trzymając dziecko w ramionach zbyt często, nie pozwalamy mu na podejmowanie prób raczkowania czy siadania. Noszenie malucha na rękach jest stymulacją do rozwoju tylko do pewnego okresu.
Podnosząc, nosząc i odkładając dziecko w pierwszych miesiącach po porodzie, pamiętajmy że jego organizm jest jeszcze w fazie początkowego rozwoju. Szczególnie narażone na uszkodzenia są stawy i kręgosłup, zwłaszcza w odcinku szyjnym. Jeśli masz wątpliwości, czy prawidłowo nosisz dziecko, możesz na ten temat zasięgnąć porady u położnej z iKid.
